Previous Next

Nei Takk – segja öll helstu æskulýðs- og velferðarsamtök landsins

Láttu aðra vita

askorun-bren22okt14

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/nei-takk-segja-oll-helstu-aeskulyds-og-velferdarsamtok-landsins/

Áfengi í matvöruverslanir – Nei takk

Láttu aðra vita

Uppeldisleg markmið samfélagsins eins og standa vörð um æskuna og búa henni uppbyggilega umgjörð og heilbrigða uppeldisforsendur eru miklu mikilvægari viðfangsefni en áfengisala er lýtur ítrustu viðskiptasjónarmiðum matvöruverslana. Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

Danir státa af þeim vafasama heiðri að eiga heimsmet í unglingadrykkju. Er einhver ástæða til þess taka upp hér á landi svipað sölufyrirkomulag og þar ríkir? Er það að ganga inn í framtíðina? Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

Matvöruverslunin á ennþá í hinum mestu brösum með sölu á tóbaki eftir að breytingar voru gerðar á sölufyrirkomulagi þess árið 1996! fyrir 18 árum. “Árangur” algerlega óviðunandi samkvæmt áralöngum könnunum. Börn og ungmenni eigi ekki í neinum teljandi vanda við að kaupa tóbak í verslunum. Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

Starfsfólk verslana er að stórum hluta ungmenni. 42% ungmenna 16-17 ára sem vinna með skóla starfa í stórmörkuðum að verslunum. Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

Í greinargerðinni með Bónusvæðingar frumvarpinu í áfengismálum eru kaflar sem nefnast “Meint neikvæð” áhrif á neytendur ef smásala á áfengi er gefin frjáls” og “áhrif á neyslu”. Með öðrum orðum þá viðurkennir greinargerðarskrifari ekki, eða veit ekki af, eða hefur ekki kynnt sér fjölmargar rannsóknir sem sýna glögglega afar neikvæðar afleiðingar af því sölufyrirkomulagi á áfengi er frumvarpið gerir ráð fyrir. Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

Afstaða landlæknis bæði skynsöm og 100% skýr – Áfengi í matvöruverslanir NEI TAKK.

…og svona mætti lengi telja.

Áfengi er ekki matvara – Áfengismál og stefna í þeim málflokki er spurning um velferðar- og  lýðheilsusjónarmið, ekki Bónusvæðingu og ítrustu viðskiptahagsmuni.

Sjá ennfremur : https://www.facebook.com/foreldrasamtok

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/afengi-i-matvoruverlsanir-nei-takk/

Rangt að Bónusvæða áfengissölu

Láttu aðra vita

bonusvaeding

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/rangt-ad-bonusvaeda-afengissolu/

Áfengi er ekki einkamál

Láttu aðra vita

Áfengi er ekki einkamál

Eftir Róbert H. Haraldsson

“Verslunarfrelsi má ekki rugla saman við einstaklingsfrelsi. Frjálslynd samfélög reisa öll ýmsar skorður við verslun, ekki síst með áfengi.”
Þeir sem vilja leyfa sölu áfengis í matvöruverslunum telja sig hafa málstað að verja í nafni frelsis. Vandinn er á hinn bóginn sá að þeir hafa ekki sýnt fram á að núverandi skipan áfengissölu hérlendis feli í sér skerðingu á einstaklingsfrelsi. Þeir gefa sér einfaldlega að áfengisstefna okkar byggist á gamaldags forræðishyggju. En þeirri spurningu er látið ósvarað hver frelsisskerðingin sé.Á Íslandi hafa þeir sem náð hafa 20 ára aldri greiðan og nokkurn veginn jafnan aðgang að áfengi. Áfengisneytendum er a.m.k. ekki mismunað á grundvelli kyns, stéttar, kynþáttar eða efnahags. Færa má rök fyrir því að slík mismunun hafi viðgengist fyrir árið 1989 þegar flugmenn og flugfreyjur gátu keypt bjór umfram aðrar starfsstéttir. Nú er öldin önnur og flestir Íslendingar búa snertispöl frá vínbúð sem segir sína sögu um frelsið sem ríkir í málaflokknum þótt sumum reynist erfitt að sjá það. En skoðum hliðstætt dæmi. Gefum okkur að í framtíðinni væru margar gerðir harðra fíkniefna seldar í 12 sérverslunum á höfuðborgarsvæðinu og 36 verslunum á landsbyggðinni, auk þess sem nokkur hundruð matsölustaðir og vínveitingahús hefðu þau á boðstólum. Hvaða ályktun mætti draga af þeirri framtíðarsýn? Væntanlega þá að sala efnanna hefði verið gefin frjáls. Ákafir frelsissinnar myndu væntanlega lofa einstaklingsfrelsi Íslendinga. Ætli við myndum eyða orðum á þann sem kvartaði yfir frelsisskerðingu í fíkniefnaríkinu á þeirri forsendu að ekki væri hægt að nálgast efnin í matvöruverslunum? Fíkniefnaneytandi í svo frjálsu samfélagi gæti einungis kvartað yfir lítilsháttar óhagræði sem honum væri búið. Hið sama gildir auðvitað um þann sem vill drekka áfengi á Íslandi í dag. Hann býr við ríkulegt frelsi til að fá sér í glas.

Ég hef rætt hér um einstaklingsfrelsi. Núverandi tilhögun á sölu áfengis á Íslandi felur vitaskuld í sér augljósa skerðingu á verslunarfrelsi. En verslunarfrelsinu má ekki rugla saman við einstaklingsfrelsi. Samkvæmt viðteknum skilningi á einstaklingsfrelsi byggist það á óskoruðum rétti einstaklings til að gera hvað sem honum sýnist svo lengi sem það varðar hann einan, eða fyrst og fremst hann einan. Slíkt frelsi felur óhjákvæmilega í sér rétt fullveðja einstaklings til að valda sjálfum sér skaða svo lengi sem hann eða hún skaðar ekki réttmæta hagsmuni annarra, án samþykkis þeirra, og er fær um að sinna skyldum sínum. Verslunarfrelsi getur aldrei byggst á þessari réttlætingu vegna þess að verslun, sem félagsleg athöfn, varðar hagsmuni annarra og samfélagsins alls. Frjálslynd samfélög reisa því öll ýmsar skorður við verslun, ekki síst með áfengi. Vitaskuld má færa gild rök fyrir verslunarfrelsi. Höfuðrökin fyrir því eru og hafa verið hagkvæmnisrök: Frjáls verslun stuðlar að bættum hag almennings. Reynslan hefur sýnt að þetta eru góð rök. En hagkvæmnisrök eru ekki réttlætisrök. Einstaklingar hafa ekki rétt á að selja áfengi. Sala áfengis er samfélagslegt úrlausnarefni. Gera má þá kröfu til neytenda að þeir leggi á sig lítilsháttar erfiði við kaup á vörum sem geta verið skaðlegar. Þetta gildir t.d. um skotvopn, eiturefni ýmisleg, lyf og líka áfengi. Neysla áfengis er ekki einungis einkamál. Áfengi getur ekki bara skaðað neytandann, heldur líka aðra einstaklinga og samfélagið allt. Umfang skaðans ræðst af magni og mynstri neyslunnar, sem aftur ræðst af aðgengi, verði vörunnar og auglýsingum. En tilfinningin fyrir skaðsemi áfengis dofnar vitaskuld með tímanum, og rótgrónar áfengishefðir blinda okkur sýn. Við getum t.d. reynt að gera okkur í hugarlund hvaða viðbrögð sölumaður fengi sem vildi nú um stundir kynna nýjan svaladrykk á markaði sem valdið gæti 200 líkamskvillum og sjúkdómum, yki verulega líkur á heimilisofbeldi og misnotkun, og kæmi iðulega við sögu í morðum, limlestingum, hvers kyns smáglæpum og banaslysum í umferðinni. Slíkur drykkur er ekki venjuleg vara. Frjálslynt samfélag hefur fullan rétt á að takmarka sölu slíkrar vöru, ekki síst þegar það er gert án þess að skerða frelsi einstaklingsins svo heitið geti, líkt og gert er á Íslandi og í mörgum fylkjum Bandaríkjanna og ríkjum Kanada.

Vilhjálmur Árnason, alþingismaður, hefur boðað að hann muni leggja fram frumvarp um sölu áfengis í matvöruverslunum á haustþingi. Athygli vekur að sjálfur segist hann aldrei hafa drukkið áfengi og ætli sér ekki að gera það í framtíðinni. Í blaðaviðtölum er þessu stundum slegið upp og munu vafalítið margir álykta um óeigingjarna frelsisást þingmannsins af þessu tilefni. En líta má á málið öðrum augum. Drykkjusiðir þingmannsins eru þessum málaflokki nefnilega allsendis óviðkomandi. Uppsláttur blaða um bindindismennsku þingmannsins er einungis til þess fallinn að beina athygli almennings frá kjarna málsins sem er sá að áfengisstefna okkar er tilraun til að virða í senn einstaklingsfrelsi og almannahagsmuni. Að bindindismaður beiti sér fyrir aukinni neyslu áfengis er líkast því að hjólreiðamaður beiti sér gegn hámarkshraða bifreiða eða langhlaupari gegn reykingabanni á veitingahúsum. Slíkur málflutningur væri skondinn, en um áfengi virðist gegna öðru máli. Þar nær yfirborðslegt frelsishjal iðulega að beina athygli fólks frá þeim skaða sem síaukið aðgengi að áfengi veldur samfélagi okkar. Að bjóða upp á áfengi í matvöruverslunum er ekki hænuskref, líkt og stundum er haldið fram. Það fæli í sér margföldun á útsölustöðum áfengis (allt að tíföldun sýnist mér, væri leið Dana farin). Þetta óheillaskref ættum við ekki að stíga í nafni óljósra frelsishugmynda. Við eigum vitaskuld að virða frelsi fullveðja einstaklinga til að ráða eigin lífi sjálfir en líka rétt samfélagsins til að takmarka skaðann sem áfengi veldur einstaklingum, fjölskyldum, atvinnulífinu og samfélaginu öllu. Áframhaldandi bann við sölu áfengis í matvöruverslunum fer ekki gegn hugsjóninni um frelsi einstaklingsins.

Höfundur er prófessor við Háskóla Íslands

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/afengi-er-ekki-einkamal/

Þetta snýst um réttindi barna og ungmenna

Láttu aðra vita

Þetta snýst um réttindi barna og ungmenna

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/thetta-snyst-um-rettindi-barna-og-ungmenna/

Rannsókn: Assessment of young people’s exposure to alcohol marketing in audiovisual and online media

Láttu aðra vita

Í rannsókn þeirra Eleanor Winpenny, Sunil Patil, Marc Elliott, Lidia Villalba van Dijk, Saba Hinrichs, Theresa Marteau og Ellen Nolte kemur fram að börn og ungmenni í Bretlandi og Hollandi verða fyrir töluverðu áreiti frá áfengisiðnaðaninum í sjónvarpi, mun meir en fullorðið fólk.

Þess ber að geta að notkun áfengis meðal ungs fólks er vaxandi áhyggjuefni í Evrópu. Í rannsókn frá árinu 2011 leiddi í ljós að minnsta kosti tveir þriðju á aldrinum 15-16 ára höfðu neytt áfengis að minnsta kosti einu sinni á ævi sinni og um helmingur greindu frá því að hafa verið drukknir á lífsleið sinni. Þátttökulönd voru 35 lönd í Evrópu.

Langtímarannsóknir sýna, svo ekki verður um villst, að markaðssetning áfengisiðnaðarins eykur líkur á að ungmenni hefur áfengisdrykkju einnig eru töluverðar líkur á að áfengi sé neytt í meira mæli þeirra sem eru byrjaðar að drekka þrátt fyrir ungan aldur (Anderson P, de Bruijn A, Angus K, Gordon R, Hastings G. Impact of Alcohol Advertising and Media Exposure on Adolescent Alcohol Use: A Systematic Review of Longitudinal Studies. Alcohol and Alcoholism 2009).

http://www.eurocare.org/assessment_of_young_people_s_exposure_to_alcohol_marketing_in_audiovisual_and_online_media

 

Fleiri áhugaverðar rannsóknir:

 

Varanlegur hlekkur á þessa grein: https://www.foreldrasamtok.is/rannsokn-assessment-of-young-peoples-exposure-to-alcohol-marketing-in-audiovisual-and-online-media/

Load more